- xidmət
- ə. 1) xidməti və ya hərbi vəzifə; 2) fəaliyyət, iş, qulluq
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
xidmət
Look at other dictionaries:
xidməti — ə. xidmətə aid, xidmətlə əlaqədar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xidmət — is. <ər.> 1. Bir idarədə, müəssisədə və s. də maaşla qulluq etmə, işləmə, rəsmi vəzifə yerinə yetirmə. Xidmət etmək – bir idarədə, müəssisədə və s. də maaşla işləmək, qulluq etmək, rəsmi vəzifə yerinə yetirmək. Qorodovoy Kərbəlayı Zal… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xidməti — sif. Xidmətlə, rəsmi vəzifə ilə, işlə bağlı olan. Xidməti işlər. Xidməti ezamiyyət. Xidməti maşın … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xidmətgər — ə. və f. bax: xidmətkar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xidmətçi — is. 1. Zehni və ya istehsalatla bağlı olmayan fiziki əməyin müxtəlif sahələrində maaşla xidmət edən adam; qulluqçu. Fəhlə və xidmətçilər. – Mirzəağa <Cəmiləni> istirahət evinin bir xidmətçisi və ya məsul bir işçisi zənn etdi. S. H.. Kənd… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xidmətkar — is. <ər. xidmət və fars. . . . kar> Xidmətçi. Sübh çox ertə oyanardı qarı; Durğuzar idi hamı xidmətkarı. A. S.. Nə keşikçilərdən, nə qapıçılardan, nə də sair xidmətkarlardan əsər əlamət yox idi. M. Rz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xidmətkarlıq — is. Xidmətçilik, birinin xidmətində olma. // məc. Qulluq göstərmə, xidmət göstərmə; nökərçilik … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xidmətçilik — is. Maaşla bir idarədə və ya bir yerdə xidmət etmə, işləmə; xidmətçinin gördüyü iş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xidmətsevən — sif. 1. Yaxşı baxılmağı, yaxşı qulluq edilməyi, yaxşı xidmət edilməyi tələb edən. Çay çox xidmətsevən bitkidir. 2. məc. Öz işinə, vəzifəsinə həddən artıq can yandıran, lakin ona çox rəsmi yanaşan adam … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xidmətkar — ə. və f. xidmətçi, qulluqçu … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
